نينا جون ميگم وقت كردي چند تا كامنت و عكس واسه خودت بزار !!! البته شوخي بود گلم اميدوارم هميشه شاد و موفق باشي

ماني جان خيلي ممنون از راهنمايت گلم حتما به توصيه ات عمل ميكنم....محمد حامد من تا تورو از رو نبرم كه ول كن نيستم كه يادت باشه اينو

سلام ............... خوبين؟ كم پيدا شدين ........... اميدوارم كه سرتون به خوشي مشغول باشه و خوشي را تجربه كني

لحظه خدافظي به سينه ام فشردمت.....اشكه چشمام جاري شد دست خدا سپردمت......دل من راضي نبود به اين جداييييييييييي نازنين......گفتي به من غصه نخور ميرم وبر ميگردم(اما دروغ گفتي)همسفره پرستوها ميشم وبر ميگردم......گفتي تو هم مثل خودم غمگيني از جدايي(اما بازم دروغ گفتي)......گفتي تا چشم هم بزاري ميرم وبر ميگردم.........................

اي دل غافل بابايي شما اگه لعبتو ديدي سلام منم بهش برسون...ان رفاقتها ومهربانيها گذشتتتتتتتتتتتتتتت وچه اسون گذشت...نه نه بخودم قول دادم گله نكنم ..قول دادم اينبارو قوي باشم ومقاوم وخم به ابرو نيارم اما بازم روزگاره يه رودستيه ديگه بهم زد من نميدونم چرا روزگار همش دلش ميخواد روي منو كم كنه وتوي ذوق من بزنه ايندفعه بدجوري هم زده اما كور خونده (روزگارو ميگم)ايندفعه كم نميارم...من قوي تر از اين حرفهام اما يه درس خيلي خوب گرفتم كه تاحالا صدبار زمونه با گوشه وكنايه بهم گفته بودو منه كله شق زيره بارش نيرفتم...ديگه هرگز هرگزززززززززززززززز به هيچكس دل نميبندم چون همه رفتنين اوني كه ميمونه خداست بقول اون شعر هندي كه وصف منه:من نينا تنها...تنهايي هم خوبم ...تجربه قدمهايش كند اما محكم است نينا اميدوارم ايندفعه ديگه خالي نبندي وادمممممم شده باشي...الهي امين

حديث عشق......

سيد عبدالکريم پيرمرد کفاش معاصري بود که در تهران زندگي ميکرد بسياري از بزرگان معتقد بودند که حضرت ولي عصر(عليه السلام) به حجره کوچک کفاشي او رفت وآمد دارد .... ايشان به يکي از دوستان گفته بود روزي حضرت از من سوال فرمودند: ((سيد عبدالکريم اگر يک هفته بگذرد و ما را نبيني چکار ميکني)) عرض کردم آقا جان ميميرم.... حضرت فرمود: اگر اينگونه نبودي ما نمي امديم.....

سلام . باور كن اگه من نيومده بودم تا صبح اينجا كامنت مي ذاشتي واسه خودت . چي بگم . مطلبت را كه نظر دادم در موردش . مگه اينكه جك بگم .

مي گن يه آقاهه مي ره مكه وقتي مي خواسته دور خونه خدا يا همون كعبه طواف كنه چون مي بينه كل كعبه سياه پوشه جو مي گيرتش و مي زنه تو سر وسينه خودش و داد مي زنه و مي گه واي خدا كشته شد . واي خدا كشته شد .

تكراري كه نبود

مي داني؟...دروغ مي گويم

من ديريست به ضيافت اشک نرفته ام

به شب نشيني نسيم

به هلهله ناودان ها...به ميهماني ياسها

من ديريست ...

پشت روزها....پشت سالها....پشت کودکي ها

جا مانده ام

دروغ مي گويم...

ديريست که خواب نمي بينم

و روزهاست که ترانه آبي نمي خوانم

کنار حس گم شده تو از نم يادها / تنم را خيس نميکنم

مي داني ؟ ... دروغ مي گويم

ديگر در حجم مه آلود خاطره ها

که گنگ نمي وزد در دلم... گم نمي شوم

من روزهاست که ديگر..در خلوت غروبي پريشان

کنار در...به انتظار باز نمي مانم

روي علف ها چكيده ام.

من شبنم خواب آلود يك ستاره ام

كه روي علف هاي تاريكي چكيده ام.

جايم اينجا نبود.

نجواي نمناك علف ها را مي شنوم.

جايم اينجا نبود.

فانوس

در گهواره خروشان دريا شست و شو مي كند.

كجا مي رود اين فانوس،

اين فانوس دريا پرست پر عطش مست؟

بر سكوي كاشي افق دور

نگاهم با رقص مه آلود پريان مي چرخد.

زمزمه هاي شب در رگ هايم مي رويد.

باران پر خزه مستي

بر ديوا تشنه روحم مي چكد.

من ستاره چكيده ام .

از چشم ناپيداي خطا چكيده ام:

از بيم و اميد عشق رنجورم

آرامش جاودانه ميخواهم

بر حسرت دل دگر نيفزايم

آسايش بي کرانه ميخواهم

پا بر سر دل نهاده ميگويم

بگذشتن از آن ستيزه جو خوشتر

يک بوسه ز جام زهر بگرفتن

از بوسه ي آتشين او خوشتر

پنداشت اگر شبي به سر مستي

در بستر عشق او سحر کردم

شبهاي دگر که رفته از عمرم

در دامن ديگران به سر کردم

ديگر نکنم ز روي ناداني

قرباني عشق او غرورم را

شايد که چو بگذرم از او يابم

آن گمشده شادي و سرورم را

Pages [ 1 2 ]

اتكا به نفس خود را بيشتر کنيد