سلامممممممم****
دل پر غم و در دست قدح يار چو ساقي
انديــشه مـن وصل و تو در فـكر فـراقي
در عالم رندان خبر از مهر و وفا نيســت
من خـاك گـلستــانـم و تو ميـوه باغـي
..........
اخــتـيـارم را بـه دسـتت ميـدهـم
دل به چشم شوخ و مستت ميدهم
گــرچــه استادي به كـار عاشقي
عاقـبت امـا شـكسـتـت ميــدهـم
..........
خدايت كو جمال مهوشت داد
جهاني را شراب بـي غشت داد
چو از ياد رخش غـافل نـمانـي
ز خشـم خود نويد آتشـت داد
..........
رهـايــي از مـن و دل رخـت بگـرفته
زمانه بر من ازين لحظه سخت بگرفته
تو باش و عمر دراز و رهاي ات ز رها
من و سرشك نگاهي ز بـخت بگرفته
..........
((اين رباعي بنده رو موفق به دريافت جايزه ادبي سال كرد ))
چو من كم نيست ، آري نيست هم كم
كــه كم بــودن نبــاشــد غــير كم هم
مــن ار كـم هـم بــوم هـم كـم نـدارم
هـمـين كـم هـم ندارد از تـو هـم كـم
..........
با سلاح گريـه دل در دست دامـت ميشود
آنچه در سر پروراندي نوش كامت ميشود
با نـگاهي بـر كــران وســعت انــدوه تــو
عاشق ديرينه چون يك بچه رامت مـيشود
..........
خداوندا غمم درياست امشب
دلم در بيكسي تنهاست امشب
همان قلبي كه دريا مـينورديـد
اسير دست طوفانهاست امشب
..........
تو را هر دم صدايت ميكنم من
ز هجرانت حكايت ميكنم من
ز سوز قطره اشكي روي گونه
به دريـاها شكايت ميكنم مـن
..........
شور يادت تا ابد در سينه غوغا ميكـند
كاوش مهرت به دل افسانه برپا ميكنـد
وقت ديدار گل روي تو در هر مقطعي
هرچه خوبي ميشناسم در دلم جا ميكند
..........
چنان بشكسته اي بــالم كه مرهـم هم موثر نيست
شـراب بيــغش و افسوس و ماتـم هم موثر نيست
بطــوري از درون ويــرانه كردي تـار و پــودم را
كه آن عشقي كه يادت داده بودم هم موثر نيست
..........
ايــام غــمـم هـيــچ به آخـر نــرســيــده
پـــايــيز دلــم بـــر مــــه آذر نــرســيده
اين رنج و عذابي كه روا بر من زار است
حــتي به خـيــال دل كــافــر نــرســيده
..........
دل خسته و تن نحيف و رنجور
يادم هــمــه از ســر شــما دور
بيــهـوده پـــي وفـــا دويـــدم
كآرام رهــا نبوده جــز گــور
..........
من غرق نگاهت هـمه در فكر رهايــي
كآيا تو برين عاشـق دلخسته روايــي؟!
اي يار كه امروز شدي غرق در آغوش
باشد كه ز وصل تو بـرم راه به جايــي
..........
ايام گل و فـصل وصـال دل درويــش
لب بر لب هم گرمي تن باني تشويش
اكنون كه چـنين كامــروايم به زمــانه
پس با دهن غنچه مكن روح مرا ريش
..........